Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Et quod est munus, quod opus sapientiae? Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Duo Reges: constructio interrete. Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes;

Hoc autem tempore, etsi multa in omni parte Athenarum sunt in ipsis locis indicia summorum virorum, tamen ego illa moveor exhedra.

Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus.
Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate.
Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari.
Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.
Itaque his sapiens semper vacabit.
Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.
Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.

Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Ac tamen hic mallet non dolere. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur? Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas? Etiam beatissimum? Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M.

An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?
Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam.
Quae ista amicitia est?
Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia?

Bork: Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria?
Bork: Tibi hoc incredibile, quod beatissimum.
Ita credo.: Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt.

Nec vero umquam summum bonum assequi quisquam posset, si
omnia illa, quae sunt extra, quamquam expetenda, summo bono
continerentur.

Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.

Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Quid est enim aliud esse versutum? Cyrenaici quidem non recusant; Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Primum quid tu dicis breve? Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate.