At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Rationis enim perfectio est virtus; Duo Reges: constructio interrete. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum; Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat.

Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas?

Itaque hic ipse iam pridem est reiectus;
Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.
Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem.
Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia?
Bonum integritas corporis: misera debilitas.

Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Quam si explicavisset, non tam haesitaret. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Hoc est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus inbuti sumus. Itaque his sapiens semper vacabit.

Aut, si nihil malum, nisi quod turpe, inhonestum, indecorum,
pravum, flagitiosum, foedum-ut hoc quoque pluribus nominibus
insigne faciamus-, quid praeterea dices esse fugiendum?

Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.

Si enim ad populum me vocas, eum. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. At tu eadem ista dic in iudicio aut, si coronam times, dic in senatu. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare.

Age sane, inquam.: Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet.
Nihil sane.: Negat enim summo bono afferre incrementum diem.
Cur iustitia laudatur?: Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum.
Recte dicis;: Sedulo, inquam, faciam.
Qui convenit?: Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.

Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim.
Qualem igitur hominem natura inchoavit?
Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es.
Quasi vero aut concedatur in omnibus stultis aeque magna esse vitia, et eadem inbecillitate et inconstantia L.