Cur haec eadem Democritus?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Duo Reges: constructio interrete. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit.

Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Graece donan, Latine voluptatem vocant. An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit?

Non semper, inquam;: Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.
Etiam beatissimum?: Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur.
Bork: Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus.
Bork: Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim.

Voluptatis causa, etiam si eam non consequare, aut non
dolendi, etiam si id assequi nequeas, aut eorum, quae
secundum naturam sunt, adipiscendi, etiam si nihil
consequare.

Quam vellem, inquit, te ad Stoicos inclinavisses! erat enim,
si cuiusquam, certe tuum nihil praeter virtutem in bonis
ducere.

Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.
Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum.

Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?
Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?
Earum etiam rerum, quas terra gignit, educatio quaedam et perfectio est non dissimilis animantium.
Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.

Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.

Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis. At, si voluptas esset bonum, desideraret. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Hoc est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus inbuti sumus. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;