Qui est in parvis malis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Duo Reges: constructio interrete. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat?

Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur;
Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;
Fieri, inquam, Triari, nullo pacto potest, ut non dicas, quid non probes eius, a quo dissentias.
Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

Quid tanto concursu honestissimorum studiorum, tanto
virtutum comitatu, si ea nullam ad aliam rem nisi ad
voluptatem conquiruntur?

Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod
dant.

Quid ergo?: Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?
Bork: Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat;

An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt?
Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.
Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta.
Putabam equidem satis, inquit, me dixisse.

Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere.

Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Utram tandem linguam nescio? Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit; Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Haec dicuntur inconstantissime.

Quid ergo dubitamus, quin, si non dolere voluptas sit summa, non esse in voluptate dolor sit maximus?

Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia. Quid, cum volumus nomina eorum, qui quid gesserint, nota nobis esse, parentes, patriam, multa praeterea minime necessaria? Restinguet citius, si ardentem acceperit. Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas? Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Bork Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Quae ista amicitia est? Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.