Primum quid tu dicis breve?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. At enim sequor utilitatem. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Duo Reges: constructio interrete. Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Quae sequuntur igitur? Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.

Ne discipulum abducam, times.: Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?
Tuum credibile?: Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.
Tu quidem reddes;: Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit?
Beatum, inquit.: Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus;

Restinguet citius, si ardentem acceperit. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset.

Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.
Quae est igitur causa istarum angustiarum?
Sed haec omittamus;
Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit?

Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?
Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere.
Deinde non quaerimus, quid obscuretur aut intereat, quia sit admodum parvum, sed quid tale sit, ut expleat summam.
Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis.
Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?

Admirantes quaeramus ab utroque, quonam modo vitam agere
possimus, si nihil interesse nostra putemus, valeamus
aegrine simus, vacemus an cruciemur dolore, frigus, famem
propulsare possimus necne possimus.

Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque
diligunt.

Sic, quod est extremum omnium appetendorum atque ductum a prima commendatione naturae, multis gradibus adscendit, ut ad summum perveniret, quod cumulatur ex integritate corporis et ex mentis ratione perfecta.

Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Hoc uno captus Erillus scientiam summum bonum esse defendit nec rem ullam aliam per se expetendam. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Quo minus animus a se ipse dissidens secumque discordans gustare partem ullam liquidae voluptatis et liberae potest. Praeclare hoc quidem.