Tum mihi Piso: Quid ergo?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens. Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus? Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis. Cur post Tarentum ad Archytam? At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Positum est a nostris in iis esse rebus, quae secundum naturam essent, non dolere; Duo Reges: constructio interrete. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.

Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus;
Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum.
Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur.
Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Satis est ad hoc responsum. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.

Negare non possum.: Non autem hoc: igitur ne illud quidem.

Si ad corpus pertinentibus, rationes tuas te video
compensare cum istis doloribus, non memoriam corpore
perceptarum voluptatum;

Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.

Quid ergo hoc loco intellegit honestum?
Quod vestri non item.
Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo.

Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Commentarios quosdam, inquam, Aristotelios, quos hic sciebam esse, veni ut auferrem, quos legerem, dum essem otiosus; Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit;

Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.