Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Quid enim possumus hoc agere divinius? Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Duo Reges: constructio interrete. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Quorum altera prosunt, nocent altera.

Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere.
Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.
An eiusdem modi?

Si est nihil in eo, quod perficiendum est, praeter motum
ingenii quendam, id est rationem, necesse est huic ultimum
esse virtute agere;

Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id
deseruit.

Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit.

Bork: Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;
Bork: Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit.
Bork: Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?

Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides.

Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?
Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus.
Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.
Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.

Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Qualem igitur hominem natura inchoavit?