Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed hoc sane concedamus. Duo Reges: constructio interrete. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Praeteritis, inquit, gaudeo. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.

Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur.
Si enim ad populum me vocas, eum.
Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?
Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;
Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit?

Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset.

Nihil illinc huc pervenit. Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt? Dat enim intervalla et relaxat. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Id [redacted]tilius factum negabat. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?

Bork: Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore;
Cur iustitia laudatur?: Nemo igitur esse beatus potest.
Recte, inquit, intellegis.: Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat.
Beatum, inquit.: Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius.

Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc necesse est.
Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es.
Restinguet citius, si ardentem acceperit.

Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Immo alio genere; Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. Nescio quo modo praetervolavit oratio. Prave, nequiter, turpiter cenabat; Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.

Addo etiam illud, multa iam mihi dare signa puerum et
pudoris et ingenii, sed aetatem vides.

Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva
sint, nos quoque concedimus;

Quis contra in illa aetate pudorem, constantiam, etiamsi sua nihil intersit, non tamen diligat?