Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Ita prorsus, inquam; Duo Reges: constructio interrete. Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius.

Proclivi currit oratio.: Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio.
Ita prorsus, inquam;: Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono.
Sed nunc, quod agimus;: Negat enim summo bono afferre incrementum diem.

Ratio ista, quam defendis, praecepta, quae didicisti, quae probas, funditus evertunt amicitiam, quamvis eam Epicurus, ut facit, in caelum efferat laudibus.

Non enim in selectione virtus ponenda erat, ut id ipsum,
quod erat bonorum ultimum, aliud aliquid adquireret.

Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi
partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem.

Non prorsus, inquit, omnisque, qui sine dolore sint, in voluptate, et ea quidem summa, esse dico.
Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere?
Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint.

Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;

Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Hos contra singulos dici est melius. Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare? Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit.

Ista ipsa, quae tu breviter: regem, dictatorem, divitem solum esse sapientem, a te quidem apte ac rotunde;
Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est.

Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.

Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Pauca mutat vel plura sane; Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Laboro autem non sine causa; At iam decimum annum in spelunca iacet. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.