Quid de Pythagora?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti.

Bork: Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;
Bork: Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate.
Si longus, levis.: Quid dubitas igitur mutare principia naturae?
Quis enim redargueret?: Egone quaeris, inquit, quid sentiam?

Bork
Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est.
Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.
Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit;

Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem
natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur.

Hunc ipsum Zenonis aiunt esse finem declarantem illud, quod
a te dictum est, convenienter naturae vivere.

Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est. Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Tu quidem reddes; Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia. Venit ad extremum; Summus dolor plures dies manere non potest? Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.

Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.
Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?
Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.

Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Ratio quidem vestra sic cogit. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Summum a vobis bonum voluptas dicitur. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse?

Tum enim eam ipsam vis, quam modo ego dixi, et nomen inponis, in motu ut sit et faciat aliquam varietatem, tum aliam quandam summam voluptatem, quo addi nihil possit;