Erit enim mecum, si tecum erit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Duo Reges: constructio interrete. Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere.

Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius.

An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Facillimum id quidem est, inquam. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Nam nec vir bonus ac iustus haberi debet qui, ne malum habeat, abstinet se ab iniuria. Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum?

Bork: Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi.
Bork: Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.
Quid vero?: Itaque a sapientia praecipitur se ipsam, si usus sit, sapiens ut relinquat.
Quare attende, quaeso.: Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?
Bork: Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum.
Easdemne res?: Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt.

Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi
propter corpus nec dolere.

Is enim, qui occultus et tectus dicitur, tantum abest ut se
indicet, perficiet etiam ut dolere alterius improbe facto
videatur.

Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur.
Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur.
Id et fieri posse et saepe esse factum et ad voluptates percipiendas maxime pertinere.

Nonne odio multos dignos putamus, qui quodam motu aut statu videntur naturae legem et modum contempsisse?

Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?
Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est.
Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo.
Zenonis est, inquam, hoc Stoici.
De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur.
Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?

Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Sed quae tandem ista ratio est? Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Ne discipulum abducam, times. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat. Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Quae contraria sunt his, malane? Sed potestne rerum maior esse dissensio?