An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Duo Reges: constructio interrete. Itaque contra est, ac dicitis; Ita credo.

Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;
Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis.
Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.
Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.

An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt? Equidem, sed audistine modo de Carneade? Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus.

Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur.

Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Maximus dolor, inquit, brevis est. Bork Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Ita finis bonorum existit secundum naturam vivere sic affectum, ut optime is affici possit ad naturamque accommodatissime.

Bork: Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.
Moriatur, inquit.: Vives, inquit Aristo, magnifice atque praeclare, quod erit cumque visum ages, numquam angere, numquam cupies, numquam timebis.
Bork: Quae sequuntur igitur?
ALIO MODO.: Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?
Bork: Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;

Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;
Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno?
Quod vestri non item.
Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio.

Quasi enim emendum eis sit, quod addant ad virtutem, primum vilissimas res addunt, dein singulas potius, quam omnia, quae prima natura approbavisset, ea cum honestate coniungerent.

Tollit definitiones, nihil de dividendo ac partiendo docet,
non quo modo efficiatur concludaturque ratio tradit, non qua
via captiosa solvantur ambigua distinguantur ostendit;

Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore
Darei, in crucem actus est.