Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Itaque his sapiens semper vacabit. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Duo Reges: constructio interrete. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Equidem, sed audistine modo de Carneade? Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens.

Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?
Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam.
Quod cum ille dixisset et satis disputatum videretur, in oppidum ad Pomponium perreximus omnes.
Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum;

De hominibus dici non necesse est.
Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?
Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.
Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers?
Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore;
Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit;

Utilitatis causa amicitia est quaesita. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium? Simus igitur contenti his. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.

Crassus fuit, qui tamen solebat uti suo bono, ut hodie est
noster Pompeius, cui recte facienti gratia est habenda;

Praeclarae mortes sunt imperatoriae;

Bonum valitudo: miser morbus.

Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Quare conare, quaeso. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur?

Bork: Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset.
Bork: Ad quorum et cognitionem et usum iam corroborati natura ipsa praeeunte deducimur.
Idem adhuc;: Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?
Recte, inquit, intellegis.: Stoicos roga.